మధురానుభూతి (ఎవరో కనుక్కోండి చూద్దాం!!)

నిజంగా ఇవాళ నా జీవిత్ంలో మరిచిపోలేని రోజు
ఒక నిష్కల్మషమైన మనిషిని కాదు కాదు దంపతుని ఇవాళ నేను కలవటం జరిగింది.
దాదాపు ఆరేళ్ళుగా బ్లాగులోకం నాకు పరిచయం, అయితే నేను ముఖాముఖీ కలిసింది ఒక వీవెన్ గారినే
అయితే ఇన్నేళ్ళకు ఒక బ్లాగ్దంపతిని కలిసాను, అదీ పుణె లో!!!!
కలవటం ఒకెత్తైతే వారి అనురాగం, ఆప్యాయతలు మరో ఎత్తు.
మన బ్లాగర్లు ఎంత సన్నిహితంగా ఉంటారో, దానికిదొక తార్కాణం.
అసలు కొన్ని సంవత్సరాల పరిచయమా లేక మరీ దగ్గర బంధువులా అన్న స్థాయిలో వారితో మాటలాడాను నేను.
పుణే వచ్చినప్పట్నుండి వీరిని కలుద్దాం అనుకున్నా, అడగక ముందే ఆయన ఫోన్ నంబర్ కూడా ఇచ్చారు.
పైగా మా గురువు గారు, ఆచార్య రాకేశ్వర గారు కూడా వీరిని కలువమన్నారు, నాకేమో కొంచెం సిగ్గాయె, ఎలా గొలా ధైర్యం చేసి, బయలుదేరాను. ముందే ఫోన్ చేసి చిరునామా,దారి కనుక్కున్నాను.
అక్కడ వెళుతుండగా, వారు ఎలా ఉంటారో, ఎలా నన్ను స్వీకరిస్తారో అన్న భయం, బిడియం.ఎట్టకేలకు వారింటికి చేరాను. తెలుగు బ్లాగర్ల జాబితాలోకి చేరాక మొట్టమొదటి ముఖాముఖీ కలయిక వీరితోనే!!! రాకేశ్వర గారితో కలిసే అవకాశం వచ్చినా కానీ వర్షం ఒకరోజు, నా పనులతో ఒక రోజు, కలవలేక పోయాను.
ఆ విధంగా వీరిని కలిసానన్నమాట.
వెళ్ళగానే కరచాలనం తో పరిచయం, ఆ పై వారి పూర్తి కుటుంబం తో నాకు పరిచయం
వారు నాకప్పుడే ప్రముఖ బ్లాగరు అనే బిరుదు కూడా ఇచ్చేసారు( నాకున్న పాతిక పోస్టులకే???)
సరే ఆ పై మాటా మంతీ, దాదాపు ఒక ౨(రెండు) గంటల పాటూ మాటలు సాగాయి.
మన తెలుగు సంస్కృతి నుండి మొదలు, తెలుగు వాళ్ళ భావాలు, భావనలు, తీరు-తెన్ను, అన్నీ మాట్లాడేసాం. ఆ పై వారు నేను పుణె పై కొత్తలో రాసిన వ్యాఖ్యలను ఖండిస్తూ, పుణె యొక్క గుణ-గణాలను తెలిపారు.
అప్పుడనిపించింది, నిజంగానే నేను కొన్ని విషయాల్లో మరీ సూక్ష్మంగా పరిశీలిస్తూ పుణె లోని మంచి గుణాలను దాటవేసానేమో అని.
సరే ఆ తర్వాత అతిథి సపర్యలు చేసారు.
వారి కొడుకూ, కోడలూ, మనుమడు, మనుమరాలు చూడచక్కనైన కుటుంబం వారిది.
మొత్తానికి వారిని ఇబ్బంది పెట్టడం ఇష్టం లేదు కానీ వారితో అలా మాటలాడుతూనే ఉందిపోవాలనిపించింది.
నేను వెళుతున్నప్పుడు ఆయన నాతో తోడు వస్తానంటే అప్రయత్నంగానే సరే అనేసాను.
ఆయనతో మాటలాడేందుకు మరి కొంత సమయం దొరుకుతుంది కదా అని!
అలా మేము నడుస్తూ, మాటలాడుతూ ఉన్నాము, నా గురించి, వారి స్నేహితుల గురించీ, చర్చిస్తూ, రాజకీయాల దాకా విషయాలను తీస్కెళ్ళాం. వర్షం మొదలయి జోరుగా కురుస్తోంది, బస్ స్టాప్ ఇంకా చాలా దూరంగా ఉంది, ఆయన్ని చూస్తే నేమో వయసులో చాలా పెద్దవారు, ఆ వర్షంలో ఎలా నడిచారో నాతో పాటు!!!
అక్కడ్నుండీ బస్ స్టాప్ చేరేసరికీ, వర్షం మరీ ఉద్ధృతమయింది, ఇక వారినీ కష్ట పెట్టడం ఇష్టం లేక మాటా-మంతీ పూర్తి చేసి బస్ ఎక్కాను, ఈ వర్షంలో ఆయన ఇంటికి ఎలా చేరారో ఏమో.
నాకు ఇంత బాగా కబుర్లు చెప్పే వారు ఇప్ప్టివరకూ ఎవరూ దొరకలేదు
మాటలాడితే బూతులొస్తాయి కొందరికి
మాటలాడితె ఎదుటివాడ్నో, లేక మరొకరినో వీపు చాటున నిందిస్తాడు మరొకడు.
కానీ ఇలా నిష్కల్మషంగా మాటలాడే వారు చాలా అరుదుగా దొరుకుతారు, అదీ దేశం కాని దేశంలో అయితే అది ఎంత అదృష్టం!!!
మరో రెండు రోజుల్లో కలవడానికి అపాయింట్మెంట్ తీస్కొని మరీ ఆయన్ను వదల్లేదు నేను!!
సరే ఇంతకీ ఆయనెవరో చెప్పలేదు కదూ
సస్పెన్స్
మీరె కనుక్కోండి!!!